Καλή Σαρακοστή!

«Βλέπω τα παιδιά σαν χαρταετούς. Αφιερώνεις μια ζωή για να τα κάνεις να ξεκολλήσουν από το έδαφος. Τρέχεις μαζί τους ώσπου να μην έχεις άλλη ανάσα. Tσακίζονται κι συ τους προσθέτεις κι άλλη ουρά. Κουράζεσαι, αλλά πάντα έχεις λίγη ακόμη προσπάθεια κάπου φυλαγμένη. Μπαλώνεις… και παρηγορείς… και προσαρμόζεις… και διδάσκεις. Παρατηρείς ν’ανασηκώνονται από τον αέρα και διαβεβαιώνεις πως είναι κοντά η στιγμή που θα πετάξουν. Τελικά, πετούν. Αλλά, χρειάζονται περισσότερο σπάγκο. Και συ τον αφήνεις. Και τον αφήνεις… όλο και τον αφήνεις. Με κάθε ξετύλιγμα του κουβαριού, η λύπη πάει μαζί με τη χαρά σου γιατί ο χαρταετός σου απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Κάπου στο βάθος, ξέρεις ότι δεν θα είναι για πολύ. Αυτή η όμορφη ύπαρξη θα κόψει την κλωστή που σας ενώνει και θα πετάξει μόνη της, όπως άλλωστε ήταν γραφτό να γίνει… Ελεύθερη και μόνη. Μόνο τότε στ’ αλήθεια ξέρεις πως έκανες αυτό που έπρεπε να κάνεις….»
Erma Bombeck
Καλή Σαρακοστή!